این رو می نویسم که از فکرم آزاد بشه تا بعدا منبع اون رو پیدا کنم (یه چند ساعتی وقت گذاشتم ولی بی نتیجه بود).

سال ها پیش یه آموزش گر انگلیسی که بازرس مدارس بود، مشاهده می کنه بیشتر بچه ها سوال های رو اصلا نمی فهمن که بخوان جواب بدن. بعد به فکر یه کار خیلی رادیکال می افته و شهر محل زندگی اش رو قانع به انجام آن می کنه. اینکه بچه ها سه، چهار سال اول را فقط روی خواندن متن های انگیسی و درک اون کار کنن بدون هیچ آموزش مستقیم ریاضی. اونوقت همه ی اون چیزی که قرار بوده در ریاضی یادبگیرن، بعد از اون و در یک سال بهشون یاد داده بشه. و این کار رو می کنه، و نتیجه را با بچه هایی که مسیر معمول را طی کرده بودن مقایسه می کنه. جالب اینجاست که نتیجه کار این بچه ها بهتر از آنهایی بود که مسیر معمول را طی کرده بودن. تنها نقدی که به کارش بعد ها وارد می شه، این بود که طراحی و اجرای آموزش مورد نظرش خیلی وابسته به خودش بود و خیلی سخت می شد معلم دیگه ای رو پیدا کرد که بتونه ایده اش رو پیاده کنه.

دیگه اینکه، در رابطه به ارتباط درک کلامی و درک ریاضی کل کار انجام شده که با یه جستجو می شه اونها رو پیدا کرد. ولی من چون خیلی از اونها رو شخصا نخوندم نخواستم فقط یه سری اسم بدم. اون یکی رو هم که خونده بودم، فعلا پیدا نکردم!!

خیلی ممنونم اقای دکتر. همین توضیحات شما یه عالمه راهگشاست.

به بقیه همکاران هم منتقل می کنم.