مشاهده عملکرد یه پسر بچه شش سال و دو ماهه (که به دلیل نیمه دومی بودن هنوز مدرسه نمیره و مطمئن مطمئن هستم که آموزش خاصی از طرف خانواده برای ریاضیش ندیده) دلیل نوشتن این جستار شد:
ارشان (همون پسر بچهه) به اصرار می خواست با یک بازی که مربوط به ضرب می شه، بازی کنه. وقتی بهش گفتم که الان نمی تونی بازی کنی چون جدول ضرب رو بلد نیستی، با اعتماد به نفس گفت نه من بلدم.
شراره: دو دو تا؟
ارشان: 4 تا!
شراره: سه پنج تا؟
ارشان: 15 تا!! [البته پس از شمارش با انگشتانش]
شراره: یک چهار تا؟
ارشان: هاااااااااان !!!!!!!

خیلی مشاهده جالبی بود برام. چون ضرب رو به صورت جمع های تکرار شونده میدید وقتی به یک چهار تا رسید یهو هنگ کرد. چندبار بهش گفتم "یک، چهار تا؟" نفهمید و متعجبانه نگاه می کرد. آخه چیزی نداشت که با چهار جمع کنه!
آخرش بهش دو چهارتا رو با انگشتام نشون دادم و بعد یک چهارتا رو نشون دادم تا فهمید.
فکر نمی کردم که برای بچه ها "یک ضربدر عددی" اینقدر سخت فهمیده بشه.