عجب مشاهده ی جالبی 🙂 راستش برای یه ریاضی خونده (یا حداقل برای من) سخت بود که ببینم مشکل کجاست. نکته ی ظریف ماجرا این جاست که برای یه ریاضی خونده جمع کردن صورت با خودش (در مثال تو) شامل 1+1+1 هم می شه و جمع کردن مخرج با خودش شامل 2+2+2 هم می شه. پس 3/6 باید به دست بیاد. ولی برای اون بچه ها و شاید معلم اون بچه ها جمع کردن صورت با خودش فقط محدود صورت بعلاوه صورت است و مخرج با خودش محدود به مخرج بعلاوه ی مخرج.

اما با توجه به اینکه گفتی فصل کسرها، قبل از فصل ضرب است رفتم ببینم چه استفاده ای از این مقدم بودن کسر به ضرب شده، و نمی دانم آیا تعجب کردم یا نه، که هیچی!! فکرش رو بکن ترکیب تساوی کسرها، اگه دست فهمیده بشه و اینکه کسرهای مساوی این طوری به دست می آن که صورت رو با خودش (به هر تعداد) و مخرج را با خودش (به همون تعداد) جمع می کنیم می توانست چه مقدمه ی خوبی برای معرفی ضرب باشد.

خیلی جالبه.

پیشنهاد می تونه این باشه که هیچ جمع بندی ای در کلاس سوم (در اولین برخوردهاشون با موضوع) درباره روش پیدا کردن کسرهای مساوی انجام نشه و بچه‌ها برای پیدا کردن کسرهای مساوی، هربار به فهمشون از کسر برگردن و ببینن چی کار می‌تونن بکنن؟